Jesteśmy świadkami i uczestnikami wyjątkowej sytuacji: z jednej strony nagłe odejście Naszego Rektora i smutek, z jakim wszyscy musimy sobie radzić, a z drugiej radość z sukcesu Politechniki w ostatniej ewaluacji. Nie możemy zaprzepaścić dotychczasowych osiągnięć, ale i nie wolno nam zmarnować nowych możliwości dalszego rozwoju.

Politechnika Krakowska znalazła się w gronie trzech najlepszych uczelni w Polsce, jeśli chodzi o wyniki ewaluacji działalności naukowej za lata 2017-2021! To bardzo wysoko zawieszona poprzeczka. Ale tak mocna pozycja nie jest dziełem przypadku - na ten sukces składała się ciężka praca nas wszystkich. To zobowiązuje! Musimy wykorzystać tę szansę i nadal dynamicznie rozwijać nasz potencjał. Aby to było możliwe, powinniśmy skierować nasze działania na dalszy i jeszcze bardziej wszechstronny rozwój naukowy (w szczególności wzmocnić aktywność grantową i patentową przy realnym wsparciu administracji) oraz rozwijać współpracę z otoczeniem gospodarczym i społecznym. Niezbędnym jest zatem rozwój i ciągła modernizacja naszej bazy badawczej, w tym laboratoryjnej oraz systemowe wsparcie aktywności grantowej. Ważną rolę pełni też odpowiednia przestrzeń do pracy, której brakuje szczególnie dla studentów.

Niebagatelną rolę pełni współpraca międzynarodowa. Politechnika zasługuje na to, aby być liczącym się partnerem uczelni zagranicznych i dołożę wszelkich starań, aby wspierać działania wzmacniające naszą pozycję na arenie międzynarodowej.

Chciałbym wesprzeć naszych naukowców przez odciążenie ich od pracy administracyjnej, aby mogli wykorzystać swoje umiejętności w pracy merytorycznej. Praca nad wnioskiem grantowym powinna dotyczyć przede wszystkim twórczego rozwiązywania postawionych wyzwań badawczych. Wierzę, że pozwoli to zwiększyć szanse na sukces! Wzmocni to naszą pozycję w zachęcaniu otoczenia gospodarczego do zacieśnienia współpracy i w efekcie do prowadzenia wspólnych prac badawczych.

Ale rozwój naukowy to nie wszystko - naszą rolą jest kształcenie przyszłych inżynierów oraz naukowców. Uważam, że proces dydaktyczny wymaga ciągłej zmiany i unowocześniania; otaczająca nas rzeczywistość, pełna cyfrowego wsparcia oraz coraz agresywniej rozpychająca się sztuczna inteligencja stanowią nowe wyzwania determinujące wizję procesu dydaktycznego zarówno na poziomach inżynierskim, magisterskim jak i w Szkole Doktorskiej. Jesteśmy uczestnikami zmiany w tradycyjnie postrzeganym podejściu do kształcenia i wzmocnieniu roli projektów zintegrowanych i nowego zdefiniowania paradygmatu struktury kształcenia: wykład - projekt/ćwiczenia. W rozwoju naukowym ważną rolę odgrywa edukacja w Szkole Doktorskiej. Dlatego powinniśmy, dalej wzmacniać jej rozwój i wspierać aktywności ukierunkowane na rozwijanie relacji uczeń - mistrz oraz włączanie studentów/doktorantów do działalności grantowej. Chciałbym również jeszcze mocniej promować działalność kół naukowych i wprowadzić możliwość dyplomowania z najbardziej ambitnych projektów.

Działania Uczelni możliwe są przy sprawnie działającej administracji - oczekiwania dotyczą usprawnienia i uproszczenia procedur, ograniczenia biurokracji i przewidywalności w procesie decyzyjnym. Nie będzie to możliwe bez ciągłego doskonalenia i dokształcania naszych kadr i uwolnienia potencjału w nich drzemiącego.

Moim celem jest dalszy rozwój Politechniki oraz stworzenie takich warunków do pracy i nauki, aby każdy członek społeczności Naszej Uczelni czuł się potrzebny i był zaangażowany w zgodnie ze swoimi kwalifikacjami i potencjałem. Dla mnie bardzo ważna jest rozmowa i próba znalezienia konstruktywnego rozwiązania nawet najtrudniejszych spraw. Uważam, że powinnością Rektora są regularne i częste spotkania o charakterze bilateralnym z władzami wydziałów, kierownictwem administracji, Samorządem Studenckim, Samorządem Doktorantów, Związkami Zawodowymi, a także w szerszych gremiach, ze wszystkimi pracownikami Politechniki, ukierunkowane na poznawanie bieżących problemów i ich rozwiązywanie oraz planowanie dalszego rozwoju Politechniki.

1. Nowoczesne kształcenie: nauczanie przez projekty (Project Based Learning), umożliwienie realizacji pracy dyplomowej powiązanej z aktywnością studentów w Kołach Naukowych (Indywidualny Program Studiów, możliwość wyboru specjalistycznych przedmiotów)
2. Uelastycznianie oferty dydaktycznej pod potrzeby rynku - modyfikacja przedmiotów/kierunków we współpracy z partnerami z otoczenia gospodarczego
3. Wdrożenie narzędzi motywujących do wydawania podręczników i innych pomocy dydaktycznych
4. Rozszerzenie edukacji ekonomicznej, humanistycznej i marketingowej inżynierów przez zaproponowanie odpowiednich zajęć i kursów podnoszących kompetencje biznesowe i miękkie
5. Zapewnienie kompleksowego wsparcia dla najzdolniejszych studentów w ich rozwoju naukowym poprzez wzmocnienie kół naukowych i grantów naukowych

1. Podjęcie starań, aby Politechnika Krakowska znalazła się w gronie Uczelni Badawczych (od 2026 roku)
2. Utrzymanie wysokich kategorii naukowych przez wzmocnienie aktywności publikacyjnej, grantowej i patentowej
3. Uruchomienie programu wspierającego aktywność w zakresie rozwoju kadry profesorskiej (zwiększenie liczby profesorów tytularnych)
4. Wspieranie Szkoły Doktorskiej jako ważnego elementu rozwoju naukowego
5. Opracowanie efektywnej ścieżki kariery zawodowej dla pracowników akademickich
6. Premiowanie wspólnych projektów Politechniki

1. Inwestycje: rozpoczęcie budowy obiektu akademickiego na Kampusie przy ul. Warszawskiej (m.in. dla WIiT), dalsze wspieranie rozbudowy i modernizacji bazy laboratoryjnej PK (z uwzględnieniem Kampusu Czyżyny – dla WM i WIMiF), budowa budynku laboratoryjnego – pozyskanie przestrzeni do wykorzystania na laboratoria dla wydziałów PK (m.in. WIEiK, WIiTCH, WIŚiE), modernizacja budynku WA przy ul. Warszawskiej
2. Podjęcie starań dla rewitalizacji parku przy ul. Podchorążych oraz dalsze prace modernizacyjne w budynku WA
3. Rozwinięcie narzędzi motywujących i wspierających najbardziej aktywnych pracowników PK, połączony z programem doszkalanie pracowników w zgodzie w planami rozwojowymi PK
4. Dążenie do docelowego zagospodarowania terenu kampusu przy ul. Warszawskiej (wydzielone strefy rekreacyjne i komunikacyjne), a także pozyskanie nowej przestrzeni studenckiej do studiowania i wypoczynku

1. Docenienie roli umiędzynarodowienia i współpracy z zagranicznymi ośrodkami naukowymi (aktualizacja i weryfikacja umów międzynarodowych, poszukiwanie nowych ośrodków zainteresowanych wspólnymi badaniami)
2. Powołanie Rady Przedsiębiorców działającej przy Rektorze wspierającej rozwój zawodowy kadry i studentów
3. Integrowanie środowisk akademickich z otoczeniem gospodarczym poprzez szereg działań eksperckich, promocyjnych i wizerunkowych
4. Współpraca ze Stowarzyszeniem Wychowanków PK i wsparcie inicjatywy Klub Biznesu
5. Aktywne zachęcanie firm do współpracy w ramach wspólnych projektów badawczych

1. Indywidualne podejście do rozwoju dyscyplin naukowych realizowanych na Politechnice
2. Kierunkowe wsparcie dla najlepszych badaczy i najbardziej obiecujących kierunków badawczych
3. Utrzymanie indywidualnych rozwiązań wydziałowych z zakresu nagradzania najbardziej aktywnych pracowników
4. Umożliwienie zmniejszenia obciążenia dydaktycznego w przypadku osób wykazujących szczególną aktywność naukową lub organizacyjną (w porozumieniu z dziekanami Wydziałów)
5. Wsparcie powstawania spółek spin-off wzmacniających innowacyjność (zarówno na poziomie organizacyjnym jak i merytorycznym)

1. Regularne spotkania ze współgospodarzami Uczelni: Samorządem Studenckim i Samorządem Doktorantów w celu określania bieżących potrzeb i kierunków rozwoju inicjatyw studenckich
2. Wsparcie i rozwój w zakresie bazy mieszkaniowej dla studentów - poprawa jakości i unowocześnienie akademików PK oraz wsparcie studentów w poszukiwaniach alternatywnych miejsc zamieszkania (stancja/ program społeczny wspólnie z Miastem Kraków)
3. Zwiększenie wsparcia dla rozwoju naukowego studentów: rozwój FutureLab i kół naukowych poprzez wzmocnienie roli studenckich grantów naukowych
4. Wykorzystanie potencjału Fundacji PK
5. Students Zone - sukcesywne poszerzanie infrastruktury dla studentów (miejsca nauki i miejsca relaksu)
6. Zwiększenie roli sportu akademickiego na Politechnice

1. Partycypacyjny model zarządzania zwiększający udział pracowników w procesie decyzyjnym
2. Ogłaszanie konkursów na rozwiązania dotyczące naszego otoczenia i szerokie konsultacje wśród społeczności akademickiej PK

1. Wzmocnienie działań promocyjnych ukierunkowanych na pozyskiwanie uzdolnionej młodzieży
2. Wzmocnienie roli promocji w kształtowaniu wizerunku Politechniki Krakowskiej jako uczelni należącej do najlepszych w Polsce
3. Promowanie Uczelni poprzez osiągnięcia naukowe
4. Wzmocnienie Politechniki jako instytucji proekologicznej

1. Wdrożenie rozpoczętej modyfikacji systemów informatycznych.
2. Projekty POWER – finalizacja grantów realizowanych na Politechnice i zwrócenie szczególnej uwagi na maksymalne wykorzystanie pozyskanych środków.
3. Aktualizacja strategii promocji Uczelni i ustalenie działań operacyjnych na 2023/24.
4. Wdrożenie Multiportalu połączonego z kompleksowym systemem szkoleń dla administratorów w jednostkach.
5. Ustalenie priorytetów oraz powołanie zespołów roboczych do projektów POWER na nową perspektywę.
6. Modyfikacja zasad obsługi administracyjnej i zasad finansowania z grantów - identyfikacja barier i wypracowanie planu działań wspierających podczas zebrań z kierownikami grantów badawczych.
7. Wypracowanie jasnej i czytelnej procedury postępowania w przypadku pozyskania grantu krajowego lub UE.
8. Wykorzystanie potencjału pracowników Politechniki w procesach modernizacji i rozbudowy infrastruktury.
9. Pilotażowe wdrożenie procesu Project Based Learning.
10. Kontynuowanie zadań inwestycyjnych.

Urodził się w 1975 r. w Krynicy-Zdroju. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Sączu. W 1999 r. ukończył Wydział Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach (kierunek: budowa dróg i autostrad), znalazł się gronie 5 % najlepszych absolwentów Uczelni.

W październiku 1999 r. rozpoczął pracę na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej Politechniki Krakowskiej. W 2006 r. obronił na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej pracę doktorską pt. „Ocena efektywności funkcjonalnej parkingów przesiadkowych (P+R)”. Promotorem jego doktoratu był prof. dr hab. inż. Andrzej Rudnicki, a praca została wyróżniona w konkursie ministra transportu. Na stanowisku adiunkta w Katedrze Systemów Komunikacyjnych został zatrudniony w 2006 r. Od 1 września 2013 r. był p.o. kierownika Katedry Systemów Komunikacyjnych (zastąpił na tym stanowisku prof. Andrzeja Rudnickiego), 1 października 2014 r. został kierownikiem. W latach 2013-2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej PK. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie transport nadała mu 27 lutego 2014 r. Rada Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej. Monografia habilitacyjna została wyróżniona w konkursie zorganizowanym przez ministra infrastruktury i rozwoju w 2014 r. Tytuł profesora uzyskał 28 września 2020 r. Od 1 września 2016 r. pełni funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.

Opublikował – jako autor i współautor – ponad 90 artykułów. Jest autorem 2 monografii, współautorem 4 (w tym 2 w języku angielskim), zorganizował ponad 20 branżowych konferencji naukowo-technicznych, był kierownikiem 10 projektów badawczych zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, realizowanych na Politechnice Krakowskiej, m.in.: Civitas Caravel, MAX, Shape-It, TraCit, Posmetrans, GSP, Capital. Opracowywał modele transportowe wielu polskich miast, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa, Kielc, również dla województwa mazowieckiego i małopolskiego. Jest także współautorem modelu transportowego Salonik (Grecja). Od 2006 r. posiada certyfikat upoważniający do prowadzenia szkoleń dotyczących specjalistycznego oprogramowania do modelowania i prognozowania podroży. Jako konsultant w dziedzinie transportu pracuje zarówno w kraju, jak i za granicą (Grecja, Dania, Niemcy, Ukraina, Stany Zjednoczone). Jest członkiem zespołu naukowego i organizacyjnego cyklicznych konferencji European Parking Conference oraz recenzentem publikacji naukowych w wielu czasopismach krajowych i zagranicznych.

Ważne miejsce w jego dorobku zajmują projekty transportowe (jest ich ponad 250), związane z badaniem efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, w tym współfinansowanych przez UE. Do najważniejszych należą te dotyczące rozbudowy systemu drogowego i tramwajowego w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Krakowie oraz koncepcja rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej w województwie małopolskim, a także studium wykonalności Kolei Dużych Prędkości w Polsce itp. Prowadzi badania dotyczące zachowań komunikacyjnych w obszarach zurbanizowanych, wykonuje prognozy ruchu na potrzeby rozbudowy dróg krajowych i wojewódzkich, a także analizy dokumentów planistycznych i strategicznych wielu polskich miast. Kierował pracami konsorcjum (w którym Politechnika Krakowska była liderem), które jako pierwsze w Polsce opracowało metodykę tworzenia planu transportu publicznego (na przykładzie województwa małopolskiego), opracowało metodykę prowadzenia badań ruchliwości w Krakowie w 2013 r. i wykonało Warszawskie Badanie Ruchu w 2015 r. Od 2019 r. jest głównym konsultantem w pracach nad budową modelu transportowego Polski, prowadzonych przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych.

Prowadzi wykłady dla studentów Wydziału Inżynierii Lądowej PK z zakresu zagadnień transportowych i jest promotorem 66 prac magisterskich i 35 inżynierskich o tematyce związanej z analizami transportowymi. Prowadzi też zajęcia na studiach doktoranckich. Wypromował 4 doktorów, a obecnie pełni funkcję promotora w 6 toczących się postępowaniach doktorskich. Poza pracą dydaktyczną na Politechnice Krakowskiej prowadzi wykłady na innych uczelniach, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Ponadto prowadził wykłady w języku angielskim dla stypendystów Programu Erasmus oraz słuchaczy indywidualnych kursów, studentów z Libii, Afganistanu i Iranu.

Jest członkiem:

• Rady ds. Szkolnictwa Wyższego, Nauki i Innowacji przy Prezydencie RP,
• Komitetu Transportu PAN,
• Komisji Budownictwa Oddziału PAN w Krakowie,
• Zespołu Zadaniowego ds. Wielkoskalowych Projektów Rozwojowych przy Komitecie Przestrzennego Zagospodarowania Kraju PAN,
• Komisji Nauk Technicznych PAU,
• Polskiego Związku Inżynierów i Techników Budownictwa,
• Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji.

Pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Euroregionu Karpackiego oraz Przewodniczącego Komitetu Nauki Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Ponadto jest członkiem Rad Naukowych:

• Instytutu Kolejnictwa,
• Instytutu Techniki Budowlanej,
• Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad,
• Metra Warszawskiego,
• Związku Podhalan,
• Galicyjskiej Izby Budownictwa,
• Polskiego Klubu Ekologicznego.

Jest członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia ITS Polska. Od 2020 r. jest przewodniczącym Rady Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa, działającej przy Prezydencie Miasta Krakowa.

Został odznaczony: Honorową Odznaką i Złotą Odznaką Politechniki Krakowskiej (2011 r. i 2016 r.), złotą odznaką honorową z diamentem SITK (2022) oraz jubileuszowym medalem za wybitne zasługi dla Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa (2022). Trzykrotnie był laureatem konkursu SITK RP „Ernesty” (w latach: 2011, 2013 i 2014) w kategorii: najaktywniejszy działacz SITK w dziedzinie transportu. W 2019 r. został odznaczony przez Ministra Transportu odznaką honorową „Zasłużony dla transportu Rzeczypospolitej Polskiej”.

Prywatnie jest żonaty i ma syna. W wolnych chwilach zajmuje się modelarstwem i stolarstwem, regularnie uprawia sport (bieganie i jazda na rowerze, zimą snowboard), uwielbia jazdę motocyklem, remontuje zabytkowy samochód i pasjami czyta kryminały. Posiada dyplom mistrzowski w rzemiośle złotnictwo.