Urodził się w 1975 r. w Krynicy-Zdroju. Jest absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Nowym Sączu. W 1999 r. ukończył Wydział Budownictwa Politechniki Śląskiej w Gliwicach (kierunek: budowa dróg i autostrad), znalazł się gronie 5 % najlepszych absolwentów Uczelni.
W październiku 1999 r. rozpoczął pracę na stanowisku asystenta naukowo-dydaktycznego w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej Politechniki Krakowskiej. W 2006 r. obronił na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej pracę doktorską pt. „Ocena efektywności funkcjonalnej parkingów przesiadkowych (P+R)”. Promotorem jego doktoratu był prof. dr hab. inż. Andrzej Rudnicki, a praca została wyróżniona w konkursie ministra transportu. Na stanowisku adiunkta w Katedrze Systemów Komunikacyjnych został zatrudniony w 2006 r. Od 1 września 2013 r. był p.o. kierownika Katedry Systemów Komunikacyjnych (zastąpił na tym stanowisku prof. Andrzeja Rudnickiego), 1 października 2014 r. został kierownikiem. W latach 2013-2016 pełnił funkcję zastępcy dyrektora ds. badań naukowych i współpracy z przemysłem w Instytucie Inżynierii Drogowej i Kolejowej PK. Stopień doktora habilitowanego nauk technicznych w dyscyplinie transport nadała mu 27 lutego 2014 r. Rada Wydziału Transportu Politechniki Warszawskiej. Monografia habilitacyjna została wyróżniona w konkursie zorganizowanym przez ministra infrastruktury i rozwoju w 2014 r. Tytuł profesora uzyskał 28 września 2020 r. Od 1 września 2016 r. pełnił funkcję dziekana Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Krakowskiej.
Opublikował – jako autor i współautor – ponad 90 artykułów. Jest autorem 2 monografii, współautorem 4 (w tym 2 w języku angielskim), zorganizował ponad 20 branżowych konferencji naukowo-technicznych, był kierownikiem 10 projektów badawczych zarówno krajowych, jak i międzynarodowych, realizowanych na Politechnice Krakowskiej, m.in.: Civitas Caravel, MAX, Shape-It, TraCit, Posmetrans, GSP, Capital. Opracowywał modele transportowe wielu polskich miast, m.in.: Wrocławia, Poznania, Gdańska, Rzeszowa, Warszawy, Krakowa, Kielc, również dla województwa mazowieckiego i małopolskiego. Jest także współautorem modelu transportowego Salonik (Grecja). Od 2006 r. posiada certyfikat upoważniający do prowadzenia szkoleń dotyczących specjalistycznego oprogramowania do modelowania i prognozowania podroży. Jako konsultant w dziedzinie transportu pracuje zarówno w kraju, jak i za granicą (Grecja, Dania, Niemcy, Ukraina, Stany Zjednoczone). Jest członkiem zespołu naukowego i organizacyjnego cyklicznych konferencji European Parking Conference oraz recenzentem publikacji naukowych w wielu czasopismach krajowych i zagranicznych.
Ważne miejsce w jego dorobku zajmują projekty transportowe (jest ich ponad 250), związane z badaniem efektywności funkcjonalnej inwestycji transportowych, w tym współfinansowanych przez UE. Do najważniejszych należą te dotyczące rozbudowy systemu drogowego i tramwajowego w Gdańsku, Łodzi, Poznaniu, Wrocławiu, Warszawie, Olsztynie i Krakowie oraz koncepcja rozwoju Szybkiej Kolei Aglomeracyjnej w województwie małopolskim, a także studium wykonalności Kolei Dużych Prędkości w Polsce itp. Prowadzi badania dotyczące zachowań komunikacyjnych w obszarach zurbanizowanych, wykonuje prognozy ruchu na potrzeby rozbudowy dróg krajowych i wojewódzkich, a także analizy dokumentów planistycznych i strategicznych wielu polskich miast. Kierował pracami konsorcjum (w którym Politechnika Krakowska była liderem), które jako pierwsze w Polsce opracowało metodykę tworzenia planu transportu publicznego (na przykładzie województwa małopolskiego), opracowało metodykę prowadzenia badań ruchliwości w Krakowie w 2013 r. i wykonało Warszawskie Badanie Ruchu w 2015 r. Od 2019 r. jest głównym konsultantem w pracach nad budową modelu transportowego Polski, prowadzonych przez Centrum Unijnych Projektów Transportowych.
Prowadzi wykłady dla studentów Wydziału Inżynierii Lądowej PK z zakresu zagadnień transportowych i jest promotorem 66 prac magisterskich i 35 inżynierskich o tematyce związanej z analizami transportowymi. Prowadzi też zajęcia na studiach doktoranckich. Wypromował 4 doktorów, a obecnie pełni funkcję promotora w 9 toczących się postępowaniach doktorskich. Poza pracą dydaktyczną na Politechnice Krakowskiej prowadzi wykłady na innych uczelniach, zarówno w Polsce, jak i za granicą. Ponadto prowadził wykłady w języku angielskim dla stypendystów Programu Erasmus oraz słuchaczy indywidualnych kursów, studentów z Libii, Afganistanu i Iranu.
Jest członkiem:
Pełni funkcję przewodniczącego Rady Naukowej Euroregionu Karpackiego oraz Przewodniczącego Komitetu Nauki Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Komunikacji RP. Ponadto jest członkiem Rad Naukowych:
Jest członkiem Rady Programowej Stowarzyszenia ITS Polska. Od 2020 r. jest przewodniczącym Rady Programowej ds. Rozwoju Systemu Transportowego Miasta Krakowa, działającej przy Prezydencie Miasta Krakowa.
Został odznaczony: Honorową Odznaką i Złotą Odznaką Politechniki Krakowskiej (2011 r. i 2016 r.), złotą odznaką honorową z diamentem SITK (2022) oraz jubileuszowym medalem za wybitne zasługi dla Małopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwa (2022). Trzykrotnie był laureatem konkursu SITK RP „Ernesty” (w latach: 2011, 2013 i 2014) w kategorii: najaktywniejszy działacz SITK w dziedzinie transportu. W 2019 r. został odznaczony przez Ministra Transportu odznaką honorową „Zasłużony dla transportu Rzeczypospolitej Polskiej”.
Od 12 maja 2023 r. pełni funkcję Rektora Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki, obejmując ją po zwycięstwie w wyborach uzupełniających, które odbyły się w związku ze śmiercią dotychczasowego Rektora prof. Andrzeja Białkiewicza w marcu tego samego roku.
Prywatnie jest żonaty i ma syna. W wolnych chwilach zajmuje się modelarstwem i stolarstwem, regularnie uprawia sport (bieganie i jazda na rowerze, zimą snowboard), uwielbia jazdę motocyklem, remontuje zabytkowy samochód i pasjami czyta kryminały. Posiada dyplom mistrzowski w rzemiośle złotnictwo.
